Δίνοντας ρεσιτάλ υποκρισίας, η διοίκηση του Υπουργείου Παιδείας κατάφερε και επιβεβαίωσε τις δυσοίωνες προβλέψεις μας αρχικά με αφορμή την ανακοίνωση των διορισμών των αναπληρωτών του κλάδου της Φυσικής Αγωγής στην έναρξη της σχολικής χρονιάς και την κατακρεούργηση αργότερα όπως αποδείχτηκε του θεσμού των Τμημάτων Αθλητικής Διευκόλυνσης (ΤΑΔ). Επιβεβαίωσε σε όλους εμάς αυτά που από την αρχή της περιόδου φωνάζαμε και διεκδικούσαμε. Τη δική μας «επανάσταση του αυτονόητου», αυτό που με κόπους και μόχθο καταφέραμε και κερδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια.

Από την αρχή της χρονιάς καταλήξαμε μάρτυρες αμέτρητων χαρακτηρισμών προς την ειδικότητά μας που εκτοξεύονταν από την ηγεσία και στελέχη του Υπουργείου μέχρι και «επώνυμους» δημοσιογράφους της τηλεόρασης. «Οι υπεράριθμοί και οι τεμπέληδες». Αυτό ήταν το σλόγκαν που είχε γενεσιουργό αιτία την εμμονή κάποιων ώστε το μάζεμα του δημοσιονομικού ελλείμματος να αρχίσει χαλκεύοντας την πραγματικότητα και την υπόληψη ανθρώπων ενός κλάδου. Βέβαια, η όλη ιστορία αποδείχτηκε ότι αποτελούσε μέρος σχεδίου ώστε η μετέπειτα κατάργηση των ώριμων δικαιωμάτων των συναδέλφων για τον μόνιμο διορισμό τους μέσω του νέου νομοσχεδίου να πέσει στα μαλακά, κυρίως στα μάτια του κόσμου που αξιολογούσε με αμηχανία τις πρώτες κινήσεις της νέας ηγεσίας.

Τι και αν προσπαθούσαμε να πείσουμε με επιστολές για τα δίκαια αιτήματά μας και την κατάφωρη καταπάτηση των δικαιωμάτων μας σχετικά με τους διορισμούς που απέρρεαν από νόμους που βρίσκονταν σε ισχύ μέχρι τότε!.

Τι και αν προσπαθούσαμε να πείσουμε ότι η μεταβατικές διατάξεις του νέου νομοσχεδίου αποτελούσαν μια ουτοπική παράμετρο για εμάς και αποσκοπούσαν κυρίως στο «ρίξιμο των ψίχουλων κάτω από το χαλί» και στον στρουθοκαμηλισμό της ηγεσίας!

Τι και αν προσπαθούσαμε να πείσουμε ότι η αναβάθμιση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής είναι η λύση που προτάθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο από το έτος 2007 για την ποιοτική ανάπτυξη του ευρωπαίου πολίτη, με τη βασική προϋπόθεση την εισαγωγή της τρίτης ώρας σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης!

Τι και αν προσπαθούσαμε να πείσουμε ότι το μάθημα της Φυσικής Αγωγής θα μπορούσε να αποτελέσει τη "βάση στερέωσης" μιας νέας κοινωνίας και το «αμόνι σφυρηλάτησης» ώστε να διαμορφωθεί η εικόνα ενός πραγματικού «νέου σχολείου» σε μια καλπάζουσα κοινωνία με πρωτόγνωρες απαιτήσεις και προκλήσεις για τους νέους ανθρώπους!

Το υπουργείο ήταν απόλυτο. «Διορισμοί καθηγητών ΠΕ11 το 2010 θα γίνουν με το σταγονόμετρο» ήταν η έκφραση κλισέ που χρησιμοποιούσαν στελέχη του υπουργείου καθώς δέχονταν τις ασφυκτικές πιέσεις είτε ατόμων είτε συνδικαλιστικών οργανώσεων και ομάδων της ειδικότητάς μας. Και φυσικά τα λόγια τους έγιναν πράξη. Και αυτό, βάζοντας σε εφαρμογή τα αρχικά τους σχέδια για την εξοικονόμηση χρήματος και κατεδαφίζοντας από την άλλη τα σχέδια επιβίωσης ανθρώπων που στηρίχτηκαν ( και τελικά εξαπατήθηκαν) σε νόμους του κράτους.

Το Υπουργείο τελικά, σταθερό στην αρχική του εικόνα, απέδειξε λίγες ημέρες πριν ανοίξουν να σχολεία, ότι σχεδιάζει με προχειρότητα, αξιολογεί καταστάσεις με απίστευτο ερασιτεχνισμό και με εμφανή την απουσία προγράμματος στην εφαρμογή του «νέου σχολείου»

Ενώ κατάργησε τον νόμο του 30μήνου (1/5) που προέβλεπε για φέτος πάνω από διακόσιους (250) μόνιμους διορισμούς Γυμναστών του πίνακα και άγνωστο αριθμό 24μηνου με ΑΣΕΠ, ενώ διόρισε μόνο τριάντα (33) Γυμναστές προβάλλοντας το επιχείρημα της «υπεραριθμίας» του κλάδου, ανακοινώσε στην αρχή της χρονιάς τη πρόσληψη εκατόν ενενήντα έξι (196) αναπληρωτών Γυμναστών με πλήρες ωράριο.

Αδυνατώντας να συμπορευτεί με την λογική και απεμπολώντας το Υπουργείο τη βούληση να προχωρήσει στους προβλεπόμενους για φέτος μόνιμους διορισμούς και σε αριθμό γυμναστών ανάλογο τουλάχιστον των διορισμών των αναπληρωτών, (υλοποιώντας ταυτόχρονα τη δέσμευση της Υπουργού για κατοχύρωση των ώριμων δικαιωμάτων στη μεταβατική περίοδο), μας καθιστά ξαφνικά αδρανείς θεατές μιας παράλογης και ακατανόητης πολιτικής από τη οποία απουσιάζει η χιλιοειπωμένη (και «ψευδεπίγραφη» εκ των πραγμάτων) ατάκα, αυτή του «εξορθολογισμού του Υπουργείου».

Τα Τμήματα Αθλητικής διευκόλυνσης (ΤΑΔ - ΕΤΑΔ) τα οποία αποτελούσαν σημαντική διέξοδο των Γυμναστών δίνοντας κάθε χρόνο από οχτακόσες (800) μέχρι χίλιες (1000) αναπληρώσεις και έχοντας για πάνω από 15 χρόνια τον χαρακτήρα της ανελαστικής δαπάνης για το υπουργείο, από φέτος μπαίνουν σε σημαντική (οικονομική) αναδιάρθρωση αποσκοπώντας κυρίως στην αποφυγή του μεγαλύτερου μέρους των αναπληρώσεων με την μετακίνηση προς αυτά μόνιμου (υπεραρίθμου;) προσωπικού. Και αυτό βέβαια καταπατώντας την βασική φιλοσοφία λειτουργίας του θεσμού, λειτουργώντας χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό σχέδιο, οργάνωση και προοπτική για ποιοτική αναβάθμιση που θα στοχεύει «πρώτα στον μαθητή» και αθλητή. Βέβαια, η πρωτοφανής καθυστέρηση της λειτουργίας των ΤΑΔ για φέτος η οποία έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από συνδικαλιστικούς φορείς, συλλόγους γονέων μέχρι και μαθητικές κοινότητες σε όλη την Ελλάδα, σηματοδοτεί και τον αργό «θάνατο» τους.

Ενώ λοιπόν βλέπουμε να έχουμε ελάχιστους μόνιμους διορισμούς, με προοπτική τέλους της αναπλήρωσης στα ΤΑΔ - ΕΤΑΔ και εξοικονόμηση πάνω από χίλιες (1000) πιστώσεις, το υπουργείο καταφέρνει και «εκτελεί στα δέκα μέτρα» τον απλό γυμναστή τον οποίο επιπροσθέτως ωθεί έντεχνα (εκμεταλλευόμενο την δραματική ανεργία αλλά και ψυχολογική κατάπτωση του) να αισθάνεται ευγνώμων και υποχρεωμένος (!!!) που του έδωσε μία από τις εκατόν ενενήντα έξι (196) αναπληρώσεις μέσω ενός πιλοτικού(;) προγράμματος σε 800 δημοτικά σχολεία των οποίων να σημειώσουμε οι ανάγκες στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής ακόμη και σήμερα σε πολλές περιπτώσεις «καλύπτονται» από δασκάλους.

Ναι λοιπόν στο «νέο σχολείο», όχι στον εμπαιγμό ανθρώπων που βιώνουν πρωτόγνωρες παρακμιακές «λογικές».