Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων με έκπληξη και θλίψη διαπίστωσε μετά το τέλος πανεκπαιδευτικής συγκέντρωσης και διαδήλωσης στα Χανιά να σέρνονται στο Αστυνομικό Μέγαρο μαθητές, φοιτητές κι εκπαιδευτικοί και μάλιστα να συλλαμβάνονται και να αποδίδονται κατηγορίες σε δυο 13χρονους μαθητές κι έναν ωρομίσθιο καθηγητή –όχι τυχαίο, τον ταμία του Συλλόγου Αδιορίστων των Χανίων.

Αναρωτιόμαστε σε ποιο σημείο εξαθλίωσης μπορεί να φτάσει ακόμη αυτή η κοινωνία, αφού έφτασε στο σημείο να δικάζει 13χρονα παιδιά της.

Αναρωτιόμαστε σε ποιο σημείο εξαθλίωσης μπορεί να φτάσει αυτή η χώρα που οι αρχές της συλλαμβάνουν άνετα 13χρονους και ωρομίσθιους καθηγητές, ενώ τους ξεφεύγουν βασικοί μάρτυρες του σκανδάλου της SIEMENS, πετώντας ελεύθερα ανά την Ευρώπη και τον κόσμο, ενώ ουδείς έχει επιστρέψει έστω και μια πεντάρα από όσα αποδέχτηκε ότι έλαβε από τη SIEMENS και κανείς δεν κατάσχεσε κανενός την (πλούσια) περιουσία τους, κανείς δεν βρίσκεται για τέτοια σκάνδαλα στη φυλακή στην Ελλάδα.

Δεν καταλαβαίνουν ότι δίνουν το μήνυμα στα παιδιά ότι η φυλακή είναι για τα μικρά ψάρια, ότι οι κυβερνώντες, οι έχοντες, μπορούν να αυθαιρετούν, να παραβιάζουν το νόμο και να κυκλοφορούν ελεύθεροι και να έχουν και στη διάθεσή τους στρατιά δικηγόρων.

Δεν καταλαβαίνουν ότι η κυβέρνηση με την υπογραφή του μνημονίου μαζί με την τρόικα γκρεμίζουν κάθε όνειρο για τη νεολαία της χώρας μας. Ποιο είναι το μέλλον που προσφέρουν γι’ αυτά τα παιδιά;

· Τα σχολεία με τους 30 – 35 μαθητές σε κάθε τμήμα;

· Τα σχολεία χωρίς αυλές, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια;

· Τα νηπιαγωγεία στα υπόγεια;

· Η διαρκής υποταγή σε κάθε βίτσιο των οικονομικά ισχυρών όπως διδάσκουν ώρες ολόκληρες κάθε μέρα τα τηλεσκουπίδια των ριάλιτυ σε εθνικό δίκτυο;

· Η επιβίωση με μισθούς των 500 ευρώ για όσους εργάζονται;

· Η διαρκής ανασφάλεια για το μέλλον;

· Η ανεργία του 20% που για τη νεολαία είναι πολλαπλάσια, μιας και με την παράταση της ηλικίας συνταξιοδότησης δε δημιουργούνται νέες θέσεις εργασιας;

· Η «μείωση του κράτους» κι ας υπάρχουν πλέον χιλιάδες άστεγοι στους δρόμους, εκατοντάδες χιλιάδες νέοι άνεργοι, εκατομμύρια περιθωριοποιημένοι;

· Η αναγκαστική μετανάστευση στο εξωτερικό για όσους και όπως μπορούν, όπως στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες;

· Μια χώρα που ξεπουλάει δάση, ακτές, δημόσιες επιχειρήσεις, αεροδρόμια, λιμάνια, τα πάντα σε ξένες και ντόπιες εταιρείες;

· Μια χώρα που επιδοτεί τράπεζες, αγοράζει υποβρύχια που γέρνουν και μάλιστα εν ώρα οικονομικής κρίσης κι αφήνει τα παιδιά της άνεργα, στους δρόμους;

Από άνεργοι στους δρόμους όμως ψάχνοντας για στέγη και τροφή στα σκουπίδια των φαστ φουντ, σίγουρα καλύτερα είναι στους δρόμους με διαδηλώσεις και απεργίες, για ένα καλύτερο μέλλον, για μια δικαιότερη κοινωνία με όλα τα παιδιά στα σχολεία, με δουλειά και ανθρώπινους μισθούς κι ωράρια για όλους.


     Ο Πρόεδρος                                                                                                Ο Γεν. Γραμματέας


Νεκτάριος Πετράκης                                                                                      Φώτης Ποντικάκης