Πέμπτη, 3 Φεβρουαρίου 2011


 Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Τα ψέματα τελείωσαν και ήλθε η ώρα της αλήθειας.

Κι όταν μιλάω για «ψέματα», εννοώ τα ψέματα της Κυβέρνησης.

Όλες οι συζητήσεις που γίνονται το τελευταίο διάστημα, για το πώς θα στηριχθεί η Ελλάδα από την Ευρώπη, δείχνουν ένα πράγμα: ότι η περιβόητη συνταγή του Μνημονίου έχει αποτύχει! Κι ότι τώρα προσπαθούν να «επιδιορθώσουν» αυτό που δεν δουλεύει, που σήμερα το κατάλαβαν, ενώ πέρσι το υπέγραψαν πανηγυρίζοντας.

Η επιμήκυνση αποπληρωμής, η μείωση του επιτοκίου, η μείωση του χρέους μέσω εθελοντικής επαναγοράς ομολόγων με έκπτωση, όλες αυτές οι ιδέες που σήμερα συζητιούνται δείχνουν ακριβώς αυτό:

Ότι το Μνημόνιο, όπως εμείς το είχαμε προβλέψει, απέτυχε! Διότι αν απέδιδε, δεν θα τα είχαμε ανάγκη όλα αυτά. Αν μπορούσαμε να κάνουμε αυτό που η κυβέρνηση υπέγραψε πέρσι, δηλαδή να αποπληρώσουμε στον προβλεπόμενο χρόνο το χρέος που αναλάβαμε, δεν θα χρειαζόταν σήμερα να μιλάμε για επιμήκυνση και όλα τα υπόλοιπα.

-- Πέρσι τους λέγαμε ότι με τους όρους που υπέγραψαν στο Μνημόνιο, το χρέος των 110 δισεκατομμυρίων δεν μπορεί να αναχρηματοδοτηθεί στις διετία 2013-2015. Σήμερα όλοι αποδέχτηκαν ότι αυτό είναι αλήθεια και συζητούν επιμήκυνση αποπληρωμής.

-- Πέρσι τους λέγαμε ότι το Μνημόνιο δεν λύνει το πρόβλημα του χρέους, αντιθέτως το διογκώνει πέρα από κάθε προηγούμενο. Σήμερα όλοι παραδέχθηκαν ότι είχαμε δίκιο: πράγματι, με το Μνημόνιο το χρέος ξεφεύγει. Και γι’ αυτό μας προτείνουν εθελοντικό «κούρεμα», με χρηματοδότηση επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων.

-- Πέρσι τους λέγαμε ότι το Μνημόνιο δεν λύνει ούτε το πρόβλημα των ελλειμμάτων, μια που καθώς αυξάνεται το χρέος, οι τόκοι που θα πληρώνουμε τα επόμενα χρόνια θα αυξάνονται συνεχώς και τα ελλείμματα θα παραμένουν υψηλά. Σήμερα όλοι το ομολογούν, γι’ αυτό και συζητούν το πώς θα μειώσουν τα επιτόκια.

Αλλά κι αυτά ακόμα τα λάθη του Μνημονίου να διορθωθούν, χρειάζονται επί πλέον δύο κρίσιμες προϋποθέσεις:

* Να υπάρξει Ανάκαμψη.

* Και να μην υπάρξουν νέα επαχθή μέτρα που θα χειροτερέψουν την ύφεση.

Δυστυχώς, όμως, το αντίθετο ακριβώς ετοιμάζει η Κυβέρνηση:

Προωθείται ήδη ένα νέο πακέτο περικοπών που θα θίξουν ευπαθείς τάξεις, όπως οι συνταξιούχοι. Προωθούνται ακόμα νέες αυξήσεις φορολογίας που θα πλήξουν το σύνολο της οικονομίας, όπως νέα άνοδος του ΦΠΑ κι επί πλέον φόροι στα καύσιμα.

Το νέο «πακέτο ασφυξίας» φτάνει τα 12 δισεκατομμύρια για το 2012 και 2013.

Κι αυτό θα είναι νέο χτύπημα σε μια οικονομία που ήδη ασφυκτιά. Σε μια οικονομία που αναζητά ανάσες ανάκαμψης. Κι αντί για ανάσες, της επιφυλάσσουν ακόμα μεγαλύτερη ασφυξία.

Εμείς λοιπόν, λέμε, σε κάθε περίπτωση, όχι σε νέα μέτρα!

Δεν τα αντέχει ούτε η Οικονομία ούτε η Κοινωνία.

Και κάτι ακόμα: όπως φάνηκε τον τελευταίο χρόνο, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τη χώρα, όπως μια εταιρία «υπό εκκαθάριση»…

Δεν καταλαβαίνει ότι οι χώρες δεν είναι εταιρίες!

-- Μια εταιρία, κι αν ακόμα πτωχεύσει, τους υπαλλήλους της που θα μείνουν άνεργοι, θα τους αναλάβει το κράτος. Μια χώρα που την οδηγούν σε «εκκαθάριση», ποιος θα την αναλάβει;

-- Μια εταιρία που «εκκαθαρίζεται», κρατά ένα «κέλυφος», το οποίο το πουλά για να καλύψει μέρος των οφειλών της. Μια χώρα, όμως, δεν μπορεί να πουληθεί σαν «κέλυφος».

Γι’ αυτό και μια χώρα που βυθίζεται στα χρέη, έχει ένα μόνο τρόπο να ορθοποδήσει: Με Ανάπτυξη! Που θα της επιτρέψει να παράγει έσοδα για τους πολίτες της, ώστε να αντλήσει έσοδα για το κράτος και να αρχίσει να αποπληρώνει τα δάνειά της.

Μια χώρα δεν «εκκαθαρίζεται», δεν κλείνει, δεν τεμαχίζεται, δεν πουλιέται και δεν αγοράζεται!

Μια χώρα μπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης ή βυθίζεται ακόμα περισσότερο σε χρέη.

Εμείς εγκαίρως προτείναμε μιαν ολόκληρη στρατηγική για να μπει η Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης. Με ταυτόχρονη εξυγίανση!

Αντί γι’ αυτό, βύθισαν τη χώρα σε ύφεση και τώρα ετοιμάζουν να «διευκολύνουν» την αποπληρωμή των δανείων, βυθίζοντάς την σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση. Να προσφέρουν μιαν «ανακούφιση» αύριο, με αντάλλαγμα, απ’ ό,τι ακούμε, μεγαλύτερη ασφυξία από τώρα και για τα επόμενα τριάντα χρόνια!

Δεν κρίνουμε αυτό που ακόμα δεν έχει διαμορφωθεί τελειωτικά και δεν έχει προταθεί επισήμως. Αλλά αν πρόκειται για νέο «πακέτο ασφυξίας», με αντάλλαγμα «διευκολύνσεις αποπληρωμής», δεν μπορούμε να το δεχθούμε.

Γιατί θα πρόκειται για ακόμα χειρότερο αδιέξοδο.

Ζητάμε διευκολύνσεις αποπληρωμής των δανείων, αλλά με ταυτόχρονα μέτρα Ανάπτυξης, όχι με περισσότερη Ασφυξία.

Θέλουμε να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία. Όχι να συνεχίζει να βυθίζεται στο φαύλο κύκλο της ύφεσης και της υπερχρέωσης. Που οδηγεί σε χρεοκοπία…

Και για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία και την αναδιάρθρωση, πρέπει να αλλάξουμε δραστικά τους όρους του Μνημονίου.

Όχι να εγκλωβιστούμε σε ένα ακόμα πιο ασφυκτικό «Μνημόνιο νούμερο 2».

Η κυβέρνηση δεν μπορεί να αλλάξει τους όρους του Μνημονίου.

-- Άλλωστε η Κυβέρνηση δεν ήταν που υπέγραψε το Μνημόνιο τον περασμένο Μάιο, χωρίς να ξέρει ακριβώς τι υπογράφει; Όπως δεν ήξεραν τι ψήφιζαν και κάποιοι άλλοι…;

-- Η Κυβέρνηση, ως πρόσφατα, δεν πανηγύριζε ότι το Μνημόνιο ήταν τάχα «μονόδρομος σωτηρίας»;

--Κι ύστερα η Κυβέρνηση δεν είπε ψέματα πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές, διαβεβαιώνοντας ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα; Και έκτοτε προώθησε ομοβροντίες νέων μέτρων, ενώ σήμερα ετοιμάζει κι άλλα;

Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση που θα αλλάξει τους όρους του Μνημονίου, ώστε να υπάρξει Ανάκαμψη. Να μπορέσουμε να μειώσουμε τα ελλείμματα με Ανάπτυξη και να βγούμε από το Μνημόνιο μιαν ώρα αρχύτερα.

Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι αυτή η κυβέρνηση.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ακούστηκε και η άποψη, ότι για να μας δώσουν μέτρα ανακούφισης από τα βάρη αποπληρωμής του χρέους, πρέπει να αλλάξουμε και το Σύνταγμά μας. Και να βάλουμε ως συνταγματική επιταγή τον ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό. Κατά μια άλλη εκδοχή, να υποχρεώνει το Σύνταγμα ετήσιο έλλειμμα κάτω από 3%.

Και στις δύο περιπτώσεις με αυτόματη επιβολή κυρώσεων.

Πρώτα-πρώτα, το Ελληνικό Σύνταγμα δεν μπορεί να αλλάξει άμεσα. Και για να αλλάξει, πρέπει να έχουν μεσολαβήσει δύο διαφορετικές Βουλές.

Σε ό,τι αφορά στο όριο του 3%, ήδη το επιβάλλει το, ανανεωμένο μάλιστα, Σύμφωνο Σταθερότητας, έτσι κι αλλιώς. Εφ’ όσον όλες οι χώρες είναι υποχρεωμένες να το ακολουθήσουν απαρέγκλιτα, αναρωτιέμαι, γιατί χρειάζεται επί πλέον η Συνταγματική δέσμευση;

Σε ό,τι αφορά τη συνταγματική υποχρέωση για Ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό, αυτό εισάγει μια μόνιμη ακαμψία, που είναι πιθανό να δημιουργήσει πολύ μεγάλα προβλήματα μελλοντικά.

Θυμίζω ότι εμείς πρώτοι μιλήσαμε για την ανάγκη Ισοσκελισμένου Προϋπολογισμού, δηλαδή να μηδενιστεί το έλλειμμα το ταχύτερο δυνατό. Κάποιοι μας έλεγαν ότι «αυτό δεν γίνεται και δεν είναι καν απαραίτητο»…

Τώρα ετοιμάζονται να μας πουν το αντίθετο: όχι μόνο γίνεται, αλλά μπορεί να γίνεται και επ’ άπειρον και πρέπει να επιβάλλεται από το Σύνταγμα!

Επισημαίνουμε ότι ο μηδενισμός του ελλείμματος πράγματι χρειάζεται σήμερα για να μειώσουμε το χρέος. Και μπορεί να γίνει, αν τα μέτρα εξυγίανσης συνοδευτούν από μέτρα Ανάπτυξης. Αλλά μόνιμη συνταγματική επιταγή μηδενικού ελλείμματος μπορεί να αποδειχθεί λάθος. Γιατί;

Γιατί δεν είναι κακό να δανείζεται μια χώρα. Μη περάσουμε, δηλαδή, από το ένα σφάλμα στο ακριβώς αντίθετο σφάλμα: Εκεί που δανειζόμασταν όλο και περισσότερο για κατανάλωση, στο εξής να μη δανειζόμαστε καθόλου, ούτε για επένδυση!

Ήμασταν οι πρώτοι που τολμήσαμε να μιλήσουμε για άμεσο Ισοσκελισμό του Προϋπολογισμού. Και επικριθήκαμε γι’ αυτό. Τώρα το «ανακαλύπτουν» όλοι οι άλλοι. Και δεν το ανακαλύπτουν απλώς. Οδηγούνται σε ακρότητες άκαμπτης συνταγματικής δέσμευσης.

Είναι επικίνδυνο να δεσμεύεις από τώρα το απώτερο μέλλον. Να καταργείς ουσιαστικά τα περιθώρια της διακυβέρνησης ακόμα και σε έκτακτες περιστάσεις. Κι επί πλέον να καταργείς και τους λεγόμενους αυτόματους σταθεροποιητές της Οικονομίας.

Εν πάση περιπτώσει, εμείς θα περιμένουμε να δούμε την τελική πρόταση. Και τις αντιδράσεις όλων των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών.

Αλλά οφείλουμε να πούμε και τη θέση μας: Επιλέγουμε, λοιπόν, τον Ισοσκελισμένο Προϋπολογισμό, επειδή τον θεωρούμε απαραίτητο σήμερα και μέχρι να τελειώσει η κρίση δανεισμού.

Αλλά προβληματιζόμαστε σοβαρά με απόψεις όπως η μόνιμη συνταγματική δέσμευση.

Μη ξεχνάτε ακόμα, ότι εμείς προτείναμε πρώτοι αλλαγή του Συντάγματος. Αλλά για άλλο λόγο: για να εξαλείψουμε στρεβλώσεις. Όχι για να δημιουργήσουμε περισσότερες στρεβλώσεις.

Προτείναμε αλλαγή Συντάγματος για να ξαναπάρουμε την Ελλάδα στα χέρια μας. Όχι για να χάσουμε κάθε ευθύνη και κάθε δυνατότητα διακυβέρνησης.

Προτείναμε και προωθούμε αναθεώρηση Συντάγματος, για να ξεκινήσει η νέα Μεταπολίτευση. Όχι για γίνει η Ελλάδα ακυβέρνητη «Νομαρχία»…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Η Νέα Δημοκρατία κατόρθωσε μέσα σε συνθήκες πρωτοφανούς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, όχι μόνο να μείνει όρθια, όχι μόνο να αντέξει τη μεγάλη ήττα που υπέστη τον Οκτώβριο του 2009, αλλά να αναδιοργανωθεί, να παρουσιάσει καινούργιο πρόσωπο και να μηδενίσει σχεδόν, μέσα σε ένα μόλις χρόνο, τη μεγάλη διαφορά από το πρώτο κόμμα.

Ποτέ άλλοτε κόμμα που έχασε εκλογές με τόσο μεγάλη διαφορά, δεν κατάφερε να την εξαλείψει σε τόσο λίγο χρόνο.

Κι αυτό το καταφέραμε, χωρίς να καταφύγουμε στο λαϊκισμό, χωρίς να τάξουμε στους πάντες τα πάντα, χωρίς να υποκύψουμε σε πιέσεις και να χωρίς να κοροϊδέψουμε τον κόσμο ή τους εαυτούς μας.

Είπαμε όχι στο Μνημόνιο και δικαιωθήκαμε. Όταν όλοι γύρω μας, μας κοίταζαν με δυσπιστία.

Εμφανίσαμε εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση και δικαιωνόμαστε, όλο και περισσότερο, κάθε μέρα.

Αλλά, παρά το γεγονός ότι όλο το προηγούμενο διάστημα κυριάρχησε η οικονομική κρίση, εμείς δεν μείναμε στα Οικονομικά. Ήδη ανοίγουμε την πολιτική μας σε όλα τα μέτωπα. Και την κριτική μας, και τις προτάσεις μας…

* Στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής ξεκαθαρίσαμε τι δεν δεχόμαστε. Αυτές είναι οι «κόκκινες γραμμές»:

-- Απορρίπτουμε συνεκμετάλλευση σε περιοχές που το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας τις προσδιορίζει ως δικής μας δικαιοδοσίας. Ξεκαθαρίσαμε ότι δεν δεχόμαστε αυτό-παραίτηση από Ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα ή Ελληνικά δικαιώματα εκμετάλλευσης. Επιμείναμε σε όλες τις γνωστές «κόκκινες γραμμές» στο Σκοπιανό, στην ασφάλεια των Βορειοηπειρωτών και στο Κυπριακό, όπου είπαμε με απόλυτη σαφήνεια ότι δεν θα δεχθούμε νέα παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν.

Διακηρύξαμε ότι δεν θα δεχθούμε να χρησιμοποιηθεί η οικονομική κρίση ως μοχλός πίεσης σε βάρος της Ελλάδας ή ως πρόσχημα απ’ οπουδήποτε, για εθνικές υποχωρήσεις.

Κι έτσι βάλαμε τέλος σε όλη αυτή τη φημολογία, ότι επίκεινται υποχωρήσεις από τις «κόκκινες γραμμές» της Εθνικής Πολιτικής. Διότι όταν διαχέονται τέτοιες φήμες για καιρό, τελικά κινδυνεύουν να καταστούν αυτό-επιβεβαιούμενες.

Αυτό το σταματήσαμε…

-- Ξεκαθαρίσαμε ακόμα τι επιδιώκουμε μακροχρόνια για την Ελλάδα. Ποιο διεθνή ρόλο θα διεκδικήσει. Γιατί χώρες χωρίς φιλοδοξίες, είναι χώρες που πληρώνουν τις φιλοδοξίες των άλλων...

Και οι δικές μας φιλοδοξίες, να γίνουμε, μαζί με την Κύπρο, «μεταίχμιο» ανάμεσα σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, ανάμεσα σε Κεντρική Ευρώπη-Ρωσία και Μεσόγειο, αυτός ο πολυσήμαντος ρόλος φωτογραφίζει τις «γαλάζιες γραμμές» της Πολιτικής μας.

-- Ξεκαθαρίσαμε, τέλος, τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα τώρα, για να διαφυλάξει τα εθνικά της συμφέροντα. Και προτείναμε άμεση ανακήρυξη, δηλαδή θέσπιση, της ΑΟΖ, της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Ώστε να μπορέσουμε μετά να την οριοθετήσουμε διμερώς με όλες τις χώρες με τις οποίες έχουμε θαλάσσια «επικάλυψη ορίων». Ξεκινώντας από την Κύπρο που έχει ήδη θεσπίσει τη δική της ΑΟΖ κι έχει προχωρήσει σε διμερείς συμφωνίες οριοθέτησης με άλλες τρείς χώρες: την Αίγυπτο, το Ισραήλ και το Λίβανο. Και τα πέτυχε όλα αυτά η μικρή Κύπρος, παρά τις αντιδράσεις της Τουρκίας και με την πλήρη έγκριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Σήμερα, ο Πρόεδρος της Κύπρου Δημήτρης Χριστόφιας συναντάται με τον κ. Παπανδρέου. Ελπίζουμε να διδαχθεί η σημερινή κυβέρνηση από το παράδειγμα της Κύπρου και να κάνει δεχτή την πρότασή μας: Ανακήρυξη Ελληνικής ΑΟΖ άμεσα!

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στη νότια Μεσόγειο σήμερα υπάρχει σήμερα μεγάλος αναβρασμός. Οι κοινωνίες ξεσηκώνονται και ζητούν περισσότερα δικαιώματα και περισσότερο έλεγχο πάνω στις τύχες τους. Είμαστε από τη φύση μας, ως Έλληνες, και από τη θέση μας, σε αυτή τη γωνιά του κόσμου, αλληλέγγυοι με τους δημοκρατικούς αγώνες των λαών. Ιδιαίτερα των γειτονικών μας λαών…

Αλλά επισημαίνουμε και τη σημασία της σταθερότητας. Γιατί η Δημοκρατία προϋποθέτει την ασφάλεια και τη σταθερότητα. Όπου ο αναβρασμός οδηγεί σε μόνιμη αστάθεια και σε αλλεπάλληλες εκρήξεις, οι λαοί χάνουν, οι δημοκρατικές προσδοκίες διαψεύδονται και η αστάθεια πλήττει την ευρύτερη περιοχή.

Σήμερα, οι προσδοκίες μιας πιο δημοκρατικής Μέσης Ανατολής συνυπάρχουν με τους κινδύνους μιας πιο ασταθούς και επικίνδυνης Μέσης Ανατολής. Κι αυτό απαιτεί η Ελλάδα να είναι δύο φορές πιο προσεκτική.

Και μας υποχρεώνει να πούμε στους εταίρους μας στην Ευρώπη, ότι δεν μπορούν να αποσταθεροποιούν συνεχώς την Ελλάδα με μέτρα που διαλύουν τον κοινωνικό της ιστό και παραλύουν την Οικονομία της, όταν γύρω-τριγύρω από την Ελλάδα οι κοινωνίες βράζουν και ολόκληρη η περιοχή αναστατώνεται συνεχώς.

* Στο θέμα, τώρα, των λαθρομεταναστών, που αποκτά σήμερα διπλή επικαιρότητα: Και λόγω των πρόσφατων γεγονότων στη Νομική και λόγω του αναβρασμού σε χώρες της περιοχής μας, αναβρασμού που εγκυμονεί κινδύνους για νέο κύμα λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα…

-- Επιβεβαιώθηκε πλήρως η στάση μας και η πολιτική μας πριν ένα χρόνο: όταν απορρίψαμε το νέο Νόμο για την Ιθαγένεια που ψήφισε τότε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, προτείναμε δική μας εναλλακτική λύση, επισημάναμε ότι ήταν εκτός των άλλων και αντισυνταγματικός, και προειδοποιήσαμε την κυβέρνηση να μη παίζει με τέτοια θέματα.

Τι συμβαίνει σήμερα; Αποδείχθηκε ότι είχαμε δίκιο όταν λέγαμε πως ο Νόμος για την Ιθαγένεια καθιστά την Ελλάδα «μαγνήτη προσέλκυσης» λαθρομεταναστών, οι οποίοι θα κάνουν παιδιά επί του ελληνικού εδάφους, θα προσδοκούν να πάρουν τα παιδιά τους ιθαγένεια κι ύστερα να την πάρουν και οι ίδιοι ως «γονείς ελληνοπαίδων».

-- Με τη ρύθμιση που προτείναμε εμείς, ιθαγένεια θα χορηγείται όχι αυτόματα, αλλά με την ενηλικίωση των παιδιών που γεννιούνται εδώ και μόνον εφ’ όσον έχουν συμπληρώσει την εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση που είναι υποχρεωτική για όλα τα ελληνόπουλα. Κι έτσι η ιθαγένεια των παιδιών μετά από δεκαοκτώ χρόνια δεν θα συμπαρασύρει και τους γονείς τους από σήμερα.

-- Επειδή διογκώθηκε το ρεύμα λαθρομεταναστών, η κυβέρνηση ξαφνικά αποφάσισε να φτιάξει ένα «φράχτη» στα σύνορα. Εμείς – το τονίζω - δεν έχουμε αντίρρηση να φυλάσσονται τα σύνορα ακόμα κι έτσι. Αλλά είναι η υπέρτατη υποκρισία και ασυναρτησία από τη μια να ψηφίζουν Νόμο που προσελκύει λαθρομετανάστες, κι από την άλλη να φτιάχνουν «φράχτες» για να τους κρατήσουν απ’ έξω!

Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης δεν βρίσκεται πια μόνο εκτός συνόρων. Βρίσκεται και μέσα στην ελληνική επικράτεια. Η Ελλάδα έχει υποστεί αληθινή εισβολή από καραβάνια δυστυχισμένων, που ούτε η ίδια τους αντέχει, ούτε άσυλο σε όλους μπορεί να δώσει, ούτε οι περισσότεροι θα ήθελαν να μείνουν εδώ, ούτε πίσω μπορούν να γυρίσουν, ούτε οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες τους δέχονται…

Η Ελλάδα γίνεται έτσι μια τεράστια «αποθήκη» απελπισμένων ανθρώπων απ’ όλες τις ταραγμένες περιοχές της Ασίας και της Αφρικής. Και «χωματερή ανθρωπιάς» της ίδιας της Ευρώπης, η οποία τους αφήνει να παγιδευτούν στην Ελλάδα, δεν τους επιτρέπει να πάνε στις υπόλοιπες χώρες, ενώ βρίσκει ευκαιρία να μας κάνει και… κριτική από πάνω!

Η αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού έχει απόλυτη προτεραιότητα. Γιατί προσλαμβάνει ήδη εξαιρετικά επικίνδυνες διαστάσεις: Χρειάζεται συνολική μεταναστευτική πολιτική: Αλλαγή του Νόμου του ΠΑΣΟΚ περί Ιθαγένειας. Αφομοίωση σταδιακά όσων μπορεί να αντέξει η Ελληνική κοινωνία μέσα από την «ημετέρα Παιδεία», επιλογή που κάνουν πλέον, η μία μετά την άλλη, κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλαγή της Συμφωνίας Δουβλίνο-ΙΙ που υπέγραψαν κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ το 2003 και σήμερα εξακολουθεί να ισχύει, παγιδεύοντας στην Ελλάδα όσους θέλουν να μετακινηθούν στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ανάδειξη της συμπεριφοράς της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας σε ευρωπαϊκό πρόβλημα. Γιατί, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι λαθρομετανάστες μας έρχονται μέσω Τουρκίας, με την ανοχή της Τουρκίας και με τη διευκόλυνση της Τουρκίας! Κι αυτό εμείς πρέπει να το αναδείξουμε σε βασικό ζήτημα μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας. Και η ίδια η Ευρώπη, υπό τη δική μας πίεση, οφείλει να παρέμβει αποφασιστικά. Οφείλουμε, με άλλα λόγια, να καταστήσουμε το θέμα αυτό «μείζον ευρωπαϊκό» ζήτημα.

Είναι φανερό, μάλιστα, ότι το ταξίδι των 230 λαθρομεταναστών από την Κρήτη στην Αθήνα, έγινε με τη γνώση και την ανοχή των αρχών. Δεν ξέρω γιατί τους άφησαν. Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοούσαν διάφοροι υπουργοί που άφηναν υπονοούμενα ο ένας για τον άλλο. Δεν υπάρχει αμφιβολία, όμως, πώς όλοι αυτοί που προετοίμασαν, οργάνωσαν και βοήθησαν τα γεγονότα της προηγούμενης εβδομάδας περιλαμβάνουν, ανθρώπους και οργανώσεις, που είναι σε στενή επαφή με το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνηση. Τα στοιχεία τους τα γνωρίζουμε όλοι. Και η κατά τα άλλα λαλίστατη κυβέρνηση επιλέγει την ένοχη σιωπή...

Είναι αυτό ακριβώς που τους προειδοποίησα πέρσι να μην κάνουν: Να μην παίζουν με τη φωτιά! Γιατί καμιά φορά τέτοιοι μηχανισμοί αυτονομούνται και στρέφονται εναντίον όποιου τους χρησιμοποιεί.

Τέλος, ήδη το Συμβούλιο Επικρατείας φαίνεται πως οδηγείται να κηρύξει το Νόμο για την Ιθαγένεια αντισυνταγματικό. Τους είχαμε προειδοποιήσει από πέρσι. Τους είχε προειδοποιήσει και ο αείμνηστος Δημήτρης Τσάτσος, συνταγματολόγος, ο παλαιότερα επί κεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ και σύμβουλος του κ. Παπανδρέου.

Και σε αυτό δικαιωνόμαστε…

Προτρέπω, λοιπόν, την κυβέρνηση να σταματήσει να παρεμβαίνει απροσχημάτιστα – και μάλιστα με μειωτικούς χαρακτηρισμούς – στο έργο των Ανεξάρτητων Ελλήνων Δικαστών. Η Δικαιοσύνη δεν είναι «θεραπαινίδα» καμιάς Κυβέρνησης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αναδεικνύουμε και τα θέματα Παιδείας.

* Ήδη μιλήσαμε για το ζήτημα του Πανεπιστημιακού ασύλου. Και ζητήσαμε την κατάργησή του. Προτείναμε μάλιστα και νομοθετική ρύθμιση.

Ξεκαθαρίσαμε ότι το Σύνταγμα δεν κάνει λόγο πουθενά για «πανεπιστημιακό άσυλο», αλλά μόνο για ακαδημαϊκές ελευθερίες στην διδασκαλία και την έρευνα.

Ξεκαθαρίσαμε αυτό που γνωρίζουν σήμερα όλοι: ότι με το «άβατο του χώρου», δεν προστατεύεται η ακαδημαϊκή ελευθερία, αντίθετα καταστρατηγείται η ακαδημαϊκή ελευθερία! Καθηγητές απειλούνται και προπηλακίζονται. Μαθήματα ή εξετάσεις ματαιώνονται από επεμβάσεις μικρών μειοψηφικών ομάδων, συνήθως εξω-πανεπιστημιακών…

Είναι απόλυτη υποκρισία να μιλάνε για «άσυλο ιδεών», όσοι αποδέχονται η υπερασπίζονται το καθεστώς ατιμωρησίας εγκληματικών πράξεων, το καθεστώς βίας και τρομοκρατίας που επικρατεί στα Πανεπιστήμια εδώ και χρόνια…

Ζητάμε να καταργηθεί το άβατο του χώρου, για να αποκαταστήσουμε την Ελευθερία των ιδεών.

Ζητάμε να καταργηθεί το ακαταδίωκτο παρανόμων, για να αποκατασταθεί η Ακαδημαϊκή Ελευθερία

Σε καμία δημοκρατική χώρα του κόσμου, δεν υπάρχει τέτοιο καθεστώς ασυλίας εγκληματικών πράξεων.

Σε καμία δημοκρατική χώρα του κόσμου, δεν επιτρέπεται να γίνονται τα Πανεπιστήμια κέντρα παρανομίας και καταφύγια εγκληματικών ομάδων.

Και σε όσους μας λένε ότι ο νόμος που υπάρχει σήμερα «είναι σωστός, αλλά δεν εφαρμόζεται, άρα φταίνε οι Πρυτανικές αρχές», έχω να πω το εξής:

Εκτός από μια-δύο φορές τα τελευταία 25 χρόνια, και αφού κάηκε προηγουμένως το Πολυτεχνείο, οι πρυτανικές αρχές δεν κατάφεραν ποτέ να εφαρμόσουν το Νόμο. Τον προηγούμενο ή το σημερινό. Γιατί;

Πολύ απλά, γιατί ο Νόμος είναι ανεφάρμοστος! Καλεί τους καθηγητές να αποφασίσουν αν «θα μπει» η αστυνομία σήμερα. Αλλά οι ίδιοι καθηγητές θα είναι και πάλι μέσα στα Πανεπιστήμια αύριο, στο έλεος των παράνομων ή των ακραίων που θα είναι πάντα «μέσα», χωρίς όμως την προστασία των αστυνομίας που θα βρίσκεται και πάλι «απ’ έξω»!

Είναι προσβολή για τη Δημοκρατία μας να μιλάμε για «ασυλία ιδεών». Στις δημοκρατίες δεν διώκονται οι ιδέες πουθενά. Και δεν έχουν ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας σε κάποιους χώρους.

Το άσυλο θα καταργηθεί! Το απαιτεί η κοινωνία. Κι αν δεν καταργηθεί τώρα, εμείς έχουμε υποσχεθεί να το καταργήσουμε και θα το καταργήσουμε αμέσως μόλις αναλάβουμε τη διακυβέρνηση.

Δύο ακόμα θέματα:

* Το πρόβλημα της «ανυπακοής»: Εδώ χρειάζεται προσοχή. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ούτε να νομιμοποιήσουμε την παραβίαση των νόμων. Σε μια Δημοκρατία οι νόμοι είναι υποχρεωτικοί για όλους. Δεν είναι εθελοντική η συμμόρφωση στους νόμους. Γιατί αυτό δεν θα οδηγήσει σε «περισσότερη Ελευθερία», θα οδηγήσει στην τυραννία της αυθαιρεσίας και στον εφιάλτη της αυτοδικίας.

Από την άλλη πλευρά, όμως, οφείλουμε να πούμε πως, όταν υπάρχει αναλγησία και ανευθυνότητα από την πλευρά της εξουσίας, τότε πράγματι πυροδοτούνται φαινόμενα ανυπακοής και αυτοδικίας.

Όταν διαρρηγνύεται το Κοινωνικό Συμβόλαιο ανάμεσα στην Κυβέρνηση και το λαό, τότε καταρρέει η εμπιστοσύνη των πολιτών στους νόμους και διαχέεται κάθε είδους αντικοινωνική προδιάθεση.

-- Όταν διαλύεται η οικονομία από αλλεπάλληλες φορο-επιδρομές εκεί οδηγούμαστε.

-- Όταν πληρώνουμε επί δεκαετίες για… μελλοντικά αγαθά και υπηρεσίες, εκεί οδηγούμαστε.

-- Όταν αυξάνονται τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ πολύ πέρα από τα όρια ανοχής των ανθρώπων, εκεί οδηγούμαστε.

Η ανυπακοή στους νόμους της Δημοκρατίας είναι αντικοινωνική συμπεριφορά ή οδηγεί σε αντικοινωνικές συμπεριφορές. Αλλά αυτό είναι μόνον η μισή αλήθεια...

Η άλλη μισή – και οφείλουμε να την πούμε – είναι ότι η αναλγησία της κυβέρνησης πυροδοτεί κάθε είδους αντικοινωνικές συμπεριφορές.

Όπως πρέπει να πούμε και κάτι ακόμα: Όλοι καταγγέλλουμε την αυθαιρεσία των συντεχνιών και ορισμένων «γιαλαντζί» συνδικαλιστών. Που τους ενδιαφέρουν να υπερασπιστούν προνόμια, όχι δικαιώματα. Προνόμια λίγων που τα πληρώνουν οι πολλοί, όχι δικαιώματα όλων…

Όμως, εδώ η κυβέρνηση συχνά περνά στο αντίθετο άκρο: Δεν μπορεί η περικοπή των προνομίων των ολίγων να μετατρέπεται σε οριζόντια περικοπή σε βάρος όλων. Δεν μπορεί η «μπάλα» να παίρνει όλους τους εργαζόμενους. Δεν μπορεί, επιτέλους, αυτή η Κυβέρνηση να καθίζει την Εργασία στο εδώλιο!

Η Ελλάδα θα ξεπεράσει την κρίση, αν γίνει πιο ανταγωνιστική κι αν μπει σε τροχιά Ανάπτυξης. Όχι αν μετατραπεί σε μιαν «έρημο», όπου οι μισοί θα είναι άνεργοι, οι άλλοι μισοί απελπισμένοι, κι όλοι θα ψάχνουν τρόπο να φύγουν.

* Να πω ακόμα κάτι για την Ασφάλεια. Που αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα όλης της κοινωνίας. Και για την οποία πρέπει να πάψουμε να σιωπούμε. Πρέπει να πάψουμε να γενικολογούμε. Πρέπει να προωθούμε συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις.

Δεν λέω τίποτε άλλο γι’ αυτό σήμερα. Να θυμόμαστε, όμως, ότι η Ασφάλεια των πολιτών είναι προϋπόθεση όλων των άλλων ελευθεριών. Δεν είναι απειλή κατά της Ελευθερίας τους…

Και ότι πρέπει να προασπιζόμαστε την Ασφάλεια ως υπέρτατη Ελευθερία!

Όχι σε βάρος των υπολοίπων ελευθεριών…

Κάποιοι ανόητοι βγήκαν και μιλούν για δήθεν «στροφή» της Νέας Δημοκρατίας σε «ακραίες θέσεις». Τι άλλη κουταμάρα θα ακούσουμε ακόμα;

Ασφαλώς όσοι τα λένε αυτά δεν ξέρουν ποια είναι η ευρωπαϊκή πρακτική στα ζητήματα λειτουργίας των Πανεπιστημίων ή στο Μεταναστευτικό ή στην Ασφάλεια του Πολίτη…

Αυτή τη στιγμή, Κεντροαριστερές και Κεντροδεξιές κυβερνήσεις σε ολόκληρη την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, παίρνουν πολύ πιο αποφασιστικά μέτρα απ’ αυτά που εδώ φαίνονται σε κάποιους… «ακραία».

Έχουν ιδέα τι ακριβώς έχουν κάνει Κεντροδεξιές και Κεντροαριστερές κυβερνήσεις στην Ιταλία και την Ισπανία τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια για το Μεταναστευτικό;

Έχουν ιδέα πως ακριβώς λειτουργούν τα Πανεπιστήμια στην Ευρώπη, επί όλων των κυβερνήσεων;

Έχουν ιδέα τι μέτρα δημόσιας ασφάλειας έχουν ληφθεί, για παράδειγμα, στην Ισπανία επί Σοσιαλιστικής Κυβέρνησης Θαπατέρο, ή στη Βρετανία επί Εργατικών Κυβερνήσεων;

Καταλαβαίνουν τι λένε; Στην ουσία μας λένε ότι αν «ευθυγραμμιστούμε» με τα ευρωπαϊκά πρότυπα θα γίνουμε, τάχα, «ακραίοι»!

Ότι αν αλλάξουμε ό,τι διαλύει τα Πανεπιστήμια κι αν εφαρμόσουμε ό,τι δουλεύει παντού αλλού, θα είμαστε, δήθεν, «ακραίοι»!

Όσοι τα λένε αυτά είναι οι ίδιοι αθεράπευτα ακραίοι, αθεράπευτα κολλημένοι, αθεράπευτα οπισθοδρομικοί. Και καταδικασμένοι να τους σαρώσει η οργή της κοινωνίας!

Εμείς δεν κάνουμε «στροφή», ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Ανοίγουμε την πολιτική μας και καλύπτουμε ολόκληρη την Κοινωνία. Υποσχόμαστε ένα νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο με Ισονομία και Ευκαιρίες για όλους. Με Ανάπτυξη και Εξωστρέφεια. Με Δικαιώματα για όλους, υποχρεώσεις για όλους και Προνόμια για κανένα. Με Δικαιοσύνη για όλους. Με Ασφάλεια στους Πολίτες. Με διάχυση της ευημερίας σε όλους. Χωρίς στεγανά και χωρίς «προστατευμένους χώρους» από το Νόμο. Με Δημοκρατία και Εθνική ανεξαρτησία.

Είναι ακροδεξιά αυτά; Όχι!

Είναι ακροαριστερά; Όχι!

Είναι κατακτημένα σε όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες;

Ασφαλώς και είναι!

Γιατί εδώ πρέπει να είναι απαγορευμένες έννοιες, ιδέες και λέξεις;

Κάποτε πρέπει να τελειώσουμε με τις εμμονές και τα κολλήματα της «μεταπολίτευσης»!

Και κάτι ακόμα για τα σκάνδαλα και τις εξεταστικές: Η κυβέρνηση προσπάθησε να κρατήσει τη Νέα Δημοκρατία «όμηρο». Δεν τα κατάφερε.

Ξεκίνησε όλες αυτές τις εξεταστικές, γνωρίζοντας ότι τα κρίσιμα χρονικά διαστήματα έχουν καλυφθεί με παραγραφή.

Εμείς δεν αρνηθήκαμε να ψαχτεί ο,τιδήποτε. Αλλά αποκρούσαμε και την «ομηρεία» που προσπάθησε να μας επιβάλει το ΠΑΣΟΚ. Χώρια που προτείνουμε ολόκληρη συνταγματική μεταρρύθμιση, μεταξύ άλλων, για να τελειώνουμε και με την παραγραφή στις ευθύνες υπουργών.

Πρόσφατα έκανα μια ριζοσπαστική πρόταση:

Να ελεγχθεί από ειδικό σώμα Δικαστών, το «πόθεν έσχες» όσων διετέλεσαν υπουργοί και υφυπουργοί από το 1974. Με κύρια σημεία αναφοράς, όταν εκλέχθηκαν για πρώτη φορά κι όταν τερμάτισαν τη σταδιοδρομία τους. Ή σήμερα, αν παραμένουν εν ενεργεία. Να δούμε τι περιουσία είχαν όταν μπήκαν και τι είχαν όταν βγήκαν, ή τι έχουν σήμερα…

Αυτό δεν εξαρτάται από «παραγραφή», ούτε εμπλέκεται με «συνταγματικά κωλύματα». Και είναι πολύ χρήσιμο να ξέρουν οι πολίτες τι έκανε καθένας που διαχειρίστηκε το δημόσιο χρήμα.

Εμείς δεν έχουμε τίποτε να κρύψουμε. Αν το ΠΑΣΟΚ θέλει, μπορεί να το ξεκινήσουμε από αύριο…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ήδη στο κόμμα μας συντελούνται μεγάλες αλλαγές.

Μόνο τον τελευταίο μήνα, ανασυνταχθήκαμε σε αποτελεσματικότερη διάταξη μάχης, αλλάξαμε γραφεία, αλλάξαμε λογότυπο…

Μεγάλος αριθμός στελεχών μας μπήκαν στην πρώτη γραμμή από θέση ευθύνης. Αυτό ήδη ενισχύει και τη λειτουργικότητά μας και την ενότητά μας.

Η αλλαγή κλίματος φάνηκε ήδη. Τώρα, φαίνονται και τα πρώτα αποτελέσματα.

Θέλω η Νέα Δημοκρατία να δίνει το «παρών» καθημερινά, παντού, σε όλα.

Θέλω να απαντά συνεχώς στις προκλήσεις. Όχι μόνο στις προκλήσεις της κυβέρνησης, όπως έχουμε υποχρέωση. Αλλά και στις προκλήσεις των καιρών, όπως έχουμε καθήκον.

Θέλω να παρεμβαίνετε παντού. Στο κοινοβουλευτικό έργο, στο νομοθετικό έργο της κυβέρνησης. Να μην αφήνετε τίποτε να πέσει κάτω. Να εξαντλείτε την κριτική με μαχητικότητα, αλλά χωρίς κακοπιστία. Με συνέπεια, αλλά χωρίς απολογητική διάθεση. Με αιχμηρό λόγο, με καθαρές κουβέντες, όχι με στρογγυλεμένες γενικολογίες. Να κάνετε σκληρή κριτική, αλλά να προβάλλετε και τις δικές μας προτάσεις. Με συγκεκριμένες τροπολογίες ή προτάσεις νόμου. Που θα δείχνουν και τη διαφορά μας από τη μηδενιστική Αντιπολίτευση που ασκούσε το ΠΑΣΟΚ...

Με την αλλαγή των γραφείων επιτύχαμε τριπλή αναβάθμιση:

-- Γίναμε πιο λειτουργικοί ως οργανισμός, αφού όλες οι νευραλγικές υπηρεσίες μας είναι συγκεντρωμένες σε ένα τόπο. Οι συνέργειες μεταξύ μας πολλαπλασιάστηκαν.

-- Γίναμε πιο ορθολογικοί στη διαχείριση των οικονομικών μας, αφού επιτύχαμε μεγάλη μείωση κόστους. Και θα επιτύχουμε ακόμα μεγαλύτερες οικονομίες κλίματος.

-- Τέλος, επιτεύχθηκε και μεγάλη, ψυχολογικού χαρακτήρα, αλλαγή. Η διάθεση όλων άλλαξε. Κι αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αλλάξουν κι όλα τα άλλα.

Αλλάζουμε, λοιπόν, τα πάντα: Την προς τα έξω εμφάνισή μας, την αποτελεσματικότητα της πολιτικής μας παρέμβασης, την εσωτερική λειτουργία μας και το κλίμα ανάμεσά μας. Αλλάζουμε συμβολικά και ουσιαστικά.

Ήδη, ζήτησα οι επικεφαλής των Γραμματειών του Κόμματος, οι Γραμματείς και οι αναπληρωτές τους, να συνέρχονται σε ολομέλεια μια φορά το μήνα υπό τον Πρόεδρο του κόμματος. Αλλά και όποτε κρίνεται απαραίτητο, να συνεδριάζουν υπό τον Προεδρία του Γραμματέα της Πολιτικής Επιτροπής.

Επίσης, συστήνονται δύο Επιτροπές αναμόρφωσης του Κανονισμού Περιφερειακής Οργάνωσης, ώστε να ενσωματωθούν στη λειτουργία του Κόμματος οι νέες οργανωτικές δομές τις οποίες θεσμοθετήσαμε στο Συνέδριο.

Ακόμα, με ευθύνη του Γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, θα δημιουργηθούν δύο Επιτροπές για να αναμορφωθεί ο Κανονισμός Λειτουργίας της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, καθώς και ο Κώδικας Δεοντολογίας των Βουλευτών μας.

Αυτά τα δύο ρυθμιστικά κείμενα βρίσκονται ήδη δέκα χρόνια σε λειτουργία κι ήλθε ο καιρός να προχωρήσουμε σε βελτιωτικές αλλαγές.

Βήμα-βήμα χτίζουμε τη νέα οργανωτική μας δομή.

Και αρχίζουμε αληθινή εκστρατεία Εξωστρέφειας: Ήδη προγραμματίζω επισκέψεις σε όλη την Ελληνική Περιφέρεια. Και στο Εξωτερικό, θα συναντηθώ με το Διοικητή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Τρισέ, στις 9 Φεβρουαρίου στη Φραγκφούρτη. Και αμέσως μετά με τον Πρόεδρο του Κεντροδεξιού Κόμματος Ισπανίας Ραχόϊ, στις 14 Φεβρουαρίου στη Μαδρίτη.

Μένει ακόμα ένα πράγμα:

Να κατοχυρώσουμε την Οικονομική μας αυτοτέλεια. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν εξορθολογήσουμε τα οικονομικά μας, πράγμα που ήδη ξεκίνησε και προχωρά. Αλλά και να απευθυνθούμε για συνδρομή στον κόσμο μας, στην ελληνική κοινωνία, που μας θέλει ανεξάρτητους από κάθε είδους κέντρα και πιέσεις.

Γι’ αυτό απευθύνομαι σήμερα πρώτα σε σας, στα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, στους αντιπροσώπους του Ελληνικού λαού στο Κοινοβούλιο, δημόσια, για να γίνετε κήρυκες σε αυτόν τον αγώνα.

Έτσι δείχνουμε σε όλους ότι η σχέση μας με τους πολίτες είναι άμεση, αδιαπραγμάτευτη και αδιαμεσολάβητη.

Η Νέα Δημοκρατία είναι λαϊκό κόμμα, στηρίζεται στο λαό και μόνον σ’ αυτόν. Εκπροσωπεί το λαό και μόνον αυτόν. Αγωνίζεται για το λαό και μόνο γι’ αυτόν.

Κι απευθυνόμαστε σε όλο το λαό. Πέρα από στεγανά. Πέρα από ιδεολογικά τείχη.

-- Απευθυνόμαστε στους ανθρώπους μας, στα μέλη και τους ψηφοφόρους μας. Και δεν τους θεωρούμε «δεδομένους»…

-- Απευθυνόμαστε σε όσους κάποτε μας ψήφισαν και σήμερα δεν ψηφίζουν τίποτε. Αυτούς τους ξαναφέρνουμε κοντά μας και ξανακερδίζουμε την εμπιστοσύνη τους…

-- Απευθυνόμαστε σε όσους κάποτε μας ψήφισαν και ύστερα, για κάποιο λόγο, απογοητεύθηκαν και ψήφισαν κάτι άλλο. Αυτούς, που έχουν απογοητευθεί ξανά και ξανά απ’ όλα τα κόμματα, προσπαθούμε να τους ξαναφέρουμε κοντά μας.

-- Απευθυνόμαστε και σε όσους δεν μας ψήφισαν ποτέ: αυτούς προσπαθούμε να τους κερδίσουμε για πρώτη φορά.

Κανένα δεν θεωρούμε «δεδομένο». Και κανένα δεν χαρίζουμε!

Και κάτι ακόμα, θα το λέω συνεχώς: Απορρίψτε τα «στρογγυλεμένα λόγια»! Κανέναν δεν προσπαθούμε να κοροϊδέψουμε...

Κερδίζουμε την κοινωνία προβάλλοντας μαχητικά τις απόψεις μας, όχι αποσιωπώντας τις. Προβάλλοντας αιχμηρά τις ιδέες μας, όχι κρύβοντάς τες.

Όπως ακριβώς κάνουν όλα τα επιτυχημένα Κεντροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη και στον κόσμο…

Για όλα αυτά, ήδη, έχουμε δώσει «δείγματα γραφής». Ήδη, έχουμε περάσει με επιτυχία τις εξετάσεις. Ο λόγος μας έχει «αιχμές», η πολιτική μας έχει «γωνίες»...

Αυτό μας το αναγνωρίζουν ακόμα και οι αντίπαλοί μας. Και γι’ αυτό πυκνώνουν τις επιθέσεις εναντίον μας.

Και κάτι τελευταίο: περάστε παντού, ευθέως, το μήνυμα ότι αυτή η Κυβέρνηση εμπαίζει τον Ελληνικό λαό. Αποδείξεις έχετε χίλιες! Και οι Έλληνες γνωρίζουν καλά, ότι αν εμείς ήμασταν κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ αντιπολίτευση, θα είχαν σήμερα σηκώσει και τις πέτρες από τα πεζοδρόμια!

Πολλοί μιλάνε για εκλογές.

Οι εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, να ξέρετε ότι θα τις προκαλέσουν τα αδιέξοδα, οι παλινωδίες και οι αντιφάσεις του ΠΑΣΟΚ.

Τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, να ξέρετε ότι θα τις κερδίσουμε εμείς!

Γιατί αφουγκραζόμαστε τον κόσμο, πλησιάζουμε τον κόσμο και, με τη συμπεριφορά μας, κερδίζουμε τον κόσμο

Θα τις κερδίσουμε, όχι για να ικανοποιήσουμε τις δικές μας φιλοδοξίες, αλλά για να ξαναπάρουμε την Ελλάδα στα χέρια μας και να ξανα-στήσουμε τη χώρα στα πόδια της.

Γι’ αυτό χρειαζόμαστε ένα πλειοψηφικό κοινωνικό ρεύμα.

Που θα προκύψει, όχι απλά από οριακές μετακινήσεις οριακών ψηφοφόρων, αλλά από τη συνολική μετατόπιση της κοινωνίας στις ιδέες της Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, στα ιδανικά της Πατρίδας, της Δημοκρατίας, της Ανταγωνιστικότητας, της Ατομικής ευθύνης και της Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Και στις πιο σύγχρονες πολιτικές της Κεντροδεξιάς.

Αυτά που εμείς υποστηρίζουμε σήμερα, απηχούν τις αγωνίες της Κοινωνίας και αντηχούν τα μηνύματα των καιρών.

Η κοινωνία εγκαταλείπει το ΠΑΣΟΚ και περιμένει να την κερδίσουμε εμείς.

Από μας εξαρτάται. Και δεν έχουμε δικαίωμα να χάνουμε χρόνο. Ούτε να χάνουμε ευκαιρίες.

Η κοινωνία από μας περιμένει να τη βγάλουμε από την κρίση.

Και θα το κάνουμε!

Το οφείλουμε στην ιστορία της Παράταξής μας, το οφείλουμε στο λαό μας, το οφείλουμε στην Πατρίδα μας.

Σας ευχαριστώ